Autor: Karol Wieczorek

Tytuł: Maryśka

Data: 1969

Wymiary: 90 x 73 cm

Technika: olej na płótnie

Błękitna kolorystyka zalewa całe płótno falą chłodu i martwoty. Widzimy starą kobietę pozująca na siedząco. Stylem obraz przypomina dzieła P. Picassa z jego okresu błękitnego (kompozycje, które powstały w tym czasie, to sceny figuralne utrzymane w surowej , błękitno-szarej tonacji. Picasso przedstawiał na nich ludzi ubogich i pokrzywdzonych p[rzez życie: żebraków, ślepców bezdomnych oraz ich bolesna codzienność. Kolor pozostaje głównym środkiem ekspresji tych obrazów, natomiast płaskie , odwiedzione precyzyjna linia konturu, nieco wydłużone sylwetki są wstrząsające w swym ascetycznym wychudzeniu). Surowe, toporowe kształty współgrają z zastygłą poza zmęczonej życiem kobiety, która prze bijąca od niej sina poświata przypomina widmo czy ducha. Siedząca ze złożonymi rekami kobieta o zahipnotyzowanych , wpatrzonych w jeden punkt oczach i wysokim czole. Przed nią stoi pusty, fioletowy kieliszek, a w tle rozciąga się połać zielono-niebieskiego koloru rozlewającego się w nieregularnych plamach. Dominującym motywem są zdeformowane ręce, które swoja krwisto czerwoną barwa przypominają spieczonego raka. Obwisła skóra i zwiotczały biust kobiety w połączeniu z twarzą przypominającej kształtem ziemniak tworzy makabryczne wrażenie monstrualnej wręcz brzydoty modelki.