Kształt Polski od Wybrzeża po Tatry zostaje zróżnicowany kolorystycznie, co ma symbolizować podziały standardów życia i indywidualne priorytety. Kontrasty społeczne, koegzystencja obszarów nędzy i dobrobytu jest próbą krytycznej wypowiedzi na temat sytuacji Polski. Dzieło powstało z przedmiotów, które nie są stworzone przez autorów, ale jedynie przez niego użyte, a czasem także specjalnie spreparowane, czy przystosowane. Można to określić jako pewnego rodzaju przestrzenny collage otwarty na wszelkie materiały i pomysły ich zestawień i połączeń. Poszczególne fragmenty w asamblażu mogą być ze sobą sklejone, związane, umieszczone w rodzaju wspólnego pojemnika, luźno położone, powieszone obok siebie.