Erwin Sówka (ur. 18 czerwca 1936 w Giszowcu, w rodzinie górniczej). Polski malarz prymitywista, emerytowany górnik kopalni „Wieczorek” w Janowie. Jedyny żyjący twórca Grupy Janowskiej. Kiedy z grupy odszedł Teofil Ociepka, wyznaczył go na swojego następcę jako poważnie podchodzącego do okultyzmu, mistyki i śląskiego genius loci. Sówka w wieku 16 lat podjął pracę w elektrowni „Jerzy” przy kopalni „Giesche” i już wtedy namalował swój pierwszy obraz. W krótkim czasie podjął pracę jako górnik w kopalni „Giesche”, gdzie pracował razem z Ewaldem Gawlikiem. Na emeryturę przeszedł w 1986 roku.
W swojej twórczości nawiązuje do mitów górniczych i kultury starożytnego wschodu. Przedstawia głównie akty kobiece na tle Nikiszowca, domów z tzw. „wielkiej płyty”, ogródków działkowych, górników i ich mieszkań. Osiągnął światowy rozgłos. Jego prace prezentowane były w kraju i za granicą m.in. we Francji, Włoszech, i Chorwacji, a odnaleźć je można w zbiorach m.in.: Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Śląskiego w Katowicach oraz w wielu polskich i zagranicznych kolekcjach prywatnych. Posiada biogram w Światowej Encyklopedii Sztuki Naiwnej. O jego twórczości powstało też kilka filmów dokumentalnych, natomiast Lech Majewski nakręcił pełnometrażową opowieść o malarzu i Grupie Janowskiej pt. „Angelus” (2001).
Sówka obecnie mieszka w Katowicach w dzielnicy Zawodzie.
Wywiad
powrót
